2 GET and 2 GIVE creates 2 many problems.
But . . . . . . . . just double it . . . and ,
But . . . . . . . . just double it . . . and ,
4 GET and 4 GIVE solves all the problems !
Tuesday, May 31, 2011
Monday, May 30, 2011
अब केवल मानसून हि सहारा! बरसो रे मेघा...बरसो!
आतंकवाद पर पाकिस्तान के अड़ियल रवैये, काला धन पर सरकारी कवायद और 2 जी घोटाले में हो रही हाई प्रोफाइल गिरफ्तारियों के बीच एक अच्छी खबर है कि मानसून ने केरल में दस्तक दे दी है। अरब सागर में बनेसाइक्लोन सिस्टम ने उसे सक्रिय कर दिया है और यह अभी केरल के अलावा तमिलनाडु, अंडमान, आंध्र प्रदेश मेें जलवे दिखा रहा है।
हालांकि उत्तर और मध्य भारत में छिटपुट बारिश को छोड़कर पारा अब भी चालीस डिग्री के आसपास है और उसके जल्दी नीचे उतरने की संभावना भी नहीं है। मगर अंधाधुंध शहरीकरण और औद्योगिकीकरण के चलते मौसम का चक्र जितनी तेजी से बदल रहा है, और प्रकृति के आगे हम जिस तरह से अपनी बाजी हारते जा रहे हैं, उसमें मानसून की आहट सुकून देने वाली है।
अमूमन भारत में मानसून पहली जून को अरब सागर के रास्ते से केरल के तटीय इलाकों में दस्तक देता है, और इस बार भी भारतीय मौसम विभाग ने इसके 31 मई तक वहां पहुंचने की भविष्यवाणी की थी, मगर वह तीन दिन पहले ही आ धमका। केरल पहुंचने के दस दिन बाद वह मुंबई पहुंचता है और 29 जून के आसपास दिल्ली। राहत की बात यह भी है कि मौसम विभाग ने इस साल मानसून के सामान्य रहने की उम्मीद जताई है। यदि उसके आंकड़ों पर गौर करें, तो जून से सितंबर के दौरान मानसून के चार महीनों में देश भर में औसतन 89 सेमी बारिश होती है।
अनुमान है कि इस बार बारिश पचास साल के औसत के 98 फीसदी के करीब हो सकती है। असल में भारत के लिए मानसून का खास महत्व है, क्योंकि देश की 70 फीसदी से ज्यादा खेती उसी पर निर्भर है, और जीडीपी का 17 फीसदी खेती पर। यानी अच्छी बारिश का मतलब है, अच्छी फसल और उसका मतलब है, अर्थव्यवस्था की मजबूती। अभी इसका महत्व इसलिए भी है, क्योंकि सरकार लाख कोशिशों के बावजूद महंगाई पर काबू नहीं पा सकी है। यह अब भी दो अंकों के करीब है। इस साल 8.5 फीसदी आर्थिक विकास दर का लक्ष्य देख रहे प्रधानमंत्री ने भी कहा है कि यदि मानसून सामान्य रहता है, तो महंगाई को काबू करने में मदद मिलेगी।
हमारे यहां धान, तिलहन, गन्ना और कपास जैसी फसलें तो तकरीबन बारिश के पानी पर ही निर्भर हैं, इसलिए मानसून को लेकर हमारी विवशता समझी जा सकती है। इससे हमारी अदूरदर्शिता भी पता चलती है, क्योंकि न तो हम बारिश के पानी के संरक्षण का पुख्ता इंतजाम कर सके हैं और न ही बदलते मौसम के अनुरूप कृषि क्षेत्र में पर्याप्त अनुसंधान। इस वक्त तो मानसून ही हमारा सहारा है।
Sunday, May 29, 2011
किधर जाता है सांसद निधि?
जबकि सांसद निधि अपने मूल रूप में लोकतंत्र के मानकों के ही विपरीत है ः सांसदों का काम कानून बनाना और नीतियां तय करना है, उन पर अमल तो नौकरशाही का कर्तव्य है। लेकिन सांसद निधि के जरिये सड़केंआदि बनवाकर हमारे जनप्रतिनिधि वस्तुतः नौकरशाही के काम में ही हस्तक्षेप करते आ रहे हैं। यह भी अद्भुत विरोधाभास है कि एक ओर सांसद निधि बढ़ती गई, दूसरी तरफ इसके प्रति सांसदों का रुझान घटता गया। सांसद निधि खर्च न करने की कई वजहें हैं। ज्यादातर सांसदों के पास न तो समय होता है और न ही अपने क्षेत्र के बारे में पूरी जानकारी। अनेक सांसदों को बाद के दिनों में यह निधि परेशानी लगने लगी।
उनका तर्क है कि एक जगह विकास कार्य कराओ, तो दूसरे इलाके के लोग नाराज हो जाते हैं। चूंकि सांसद निधि खर्च करने के पीछे अपनी छवि चमकाने की मंशा ज्यादा है, स्थानीय विकास की सदिच्छा कम, इसलिए ज्यादातर राज्यसभा सांसद तो इसे खर्च करने के बारे में सोचते भी नहीं, क्योंकि उनके लिए चुनाव में खड़े होने की बाध्यता नहीं है। सवाल यह है कि जब आधे सांसद इसके प्रति उदासीन हैं, तो इसे जारी रखने का क्या औचित्य है। जब इसमें भी भ्रष्टाचार और भाई-भतीजावाद की शिकायतें आम हैं, तो इसे खत्म ही क्यों न कर दिया जाए? कैग ने अपनी रिपोर्टों में बताया है कि अनेक राज्यों में इस निधि का बेजा इस्तेमाल होता है।
प्रशासनिक सुधार आयोग सांसद-विधायक निधि खत्म करने की सिफारिश कर ही चुका है। राष्ट्रीय सलाहकार समिति भी इसे खत्म कर इसका पैसा राज्य सरकारों को विकास कार्यों के लिए देने की बात कह चुकी है। इन्हीं तर्कों के आधार बिहार में नीतीश सरकार ने विधायक निधि खत्म करने का साहसी फैसला किया। पर उसका अनुकरण तो दूर, उलटे राशि बढ़ाने की जब-तब मांग होती है। सांसद निधि बढ़ाकर अब सालाना पांच करोड़ रुपये कर दी गई है।अपने हित में दलीय झगड़े छोड़ एकजुट होने वाले सांसदों से यह उम्मीद भी नहीं की जा सकती कि वे खुद सांसद निधि को खत्म करेंगे।
Saturday, May 28, 2011
स्वप्नांचा गाव
नेहमीच डोक्याने विचार करु नये
कधी भावनांनाही वाव द्यावा
आसुसलेल्या डोळ्यांना
स्वप्नांचा गाव द्यावा
कधी भावनांनाही वाव द्यावा
आसुसलेल्या डोळ्यांना
स्वप्नांचा गाव द्यावा
बाळ गंगाधर टिळक"लोकमान्य" नाहीच!
बाळ गंगाधर टिळक हे खरेच "लोकमान्य" होते का? इतिहासाची पाने तर काही वेगळेच सांगतात. टिळकांनी देशसेवेचा चक्क धंदा केला. टिळक हे अत्यंत गरीब होते . जत्रेत टिळा लाऊन त्यांचे पूर्वज गुजराण करत त्यावरून त्यांचे नाव टिळक पडले. कर्मदरिद्री टिळक जनतेची संपत्ती हडप करून अब्जोपती झाले.. टिळक मेले त्यावेळी कुटुंबासाठी अब्जावधीची संपत्ती सोडून गेले. टिळकांचे नातू जयवंत टिळक यांनी "मी जयवंत टिळक " या पुस्तकात संपतीचा तपशील दिला आहे." लोकमान्यांनी आपल्या मृत्युपत्रानुसार आपला वाडा, सिंहगडावरील बंगला, लातूरची जिनिंग, गीता रहस्याचे हक्क, विम्याचे पैसे, भरपूर दागिने वगैरे मालमत्ता मुलांना दिली होती. वाड्यातील केसरीच्या भागाचे भाडे ,विम्याचे पैसे या खेरीज आपल्या मुलांना दरमहा २०० रुपये मिळतील अशी सोय केली होती"
महाराज सयाजीराव गायकवाड यांनी राहायला दिलेला गायकवाड वाडा टिळकांनी हडपला. वर्तमान वारसदारांनी त्याचे नाव बदलून टिळक वाडा असे केले आहे .तानाजी मालुसरे या मर्द मावळ्याने बलिदान देऊन सिंहगड जिंकला त्यांचे वंशज आज गडावर ताक आणि दही विकून जगतात.टिळकचा बंगला सिंहगडावर आहे.
जनतेची संपती हडप करणारा , वैदिक ब्राम्हणी परंपरेचा कट्टर पुरस्कर्ता असलेला, शिवरायांची टिंगल करणारा, स्त्री शिक्षणाच्या विरोधात असलेला बाळ गंगाधर टिळक कोणी "लोकमान्य" ठरविला ? या टिळकाचा असली चेहरा का समोर आला नाही? याच टिळकाने"कुणबटांना लोकसभेत नांगर हाकायचं काय? वाण्यांना काय तागडी धरायची काय? माळ्यांना काय फुल लावायची काय?" असे प्रश्न विचारले होते. परंतु आपल्या अभ्यासक्रमात त्याच्या बद्दल "स्वराज्य हा माझा जन्मसिद्ध अधिकार आहे आणि तो मी मिळविणारच" हे शिकविले जाते. तो कोणाच्या स्वराज्याची मागणी करीत होता हे यातून स्पष्ट होते. प्रबोधनकारांनी तर या टिळकला चक्क कुत्रे म्हटले आहे . पहा काय म्हणतात प्रबोधनकार . "ज्यांना ज्यांना हरिभक्तपरायण ठरविले ते ह.भ.प. मग ते शुक्रवारपेठेत त्रिकाळ फेरफटका करणारे वारयोशिता परायण असले, तरी त्याबद्दल कोणी ब्र ही काढता कामा नये. त्यांनी एखाद्याला देशभक्त ठरवल्याशिवाय तो दे.भ. असणे किंवा होणेच शक्य नाही; मग जातीने तो कितीही नीच दानतीचा आणि कवडीमोल अकलेचा असला तरी हरकत नाही. जसे किस्ती होण्यासाठी जार्डन नदीच्या पाण्याचा "कुरूस" छातीवर व टाळक्यावर पाद्री भटाच्या हातून काढून घ्यावा लागते, त्याप्रमाणे ज्याला देशभक्त व्हायचे असेल त्याने पुण्याच्या राष्ट्रीय शुक्रवार क्लबच्या थालेपीठ भजांची दीक्षा घेऊन महिना पंधरा दिवस तेथील कचोपकचांची शागिर्दी केली कि बस्स ! तत्काळ तो दे. भ. बनतो. विद्वतेची, देशभक्तीची, सुधारणेची वैगरे सर्व गोष्टींची ताम्रपते येथून मिळाल्याशिवाय जगात- म्हणजे महाराष्ट्रात कोणीही मानवाचा कारटा विद्वान देशभक्त आणि निष्काम कर्मयोगी निपजुच शकायचा नाही. असा एक अलिखित कायदा झाला आहे. या कायद्याला विरोध करून कोणी आपली स्वतंत्र बाण्याची मते प्रतिपादन करू लागला तर त्याचे वाभाडे काढायला आमचे "पुणेकर केसरी" महाराजसुद्धा आपले सिंहाचे भाडोत्री कातडे व मुखवटा पार फेकून देऊन, लूत लागून पिसाळलेल्या कुत्र्यासारखे भुंकू लागतात. मग त्यांच्या प्रभावलीतल्या पोसलेल्या गर्दभांच्या लाथा दुगाण्यांचा खडखडाट आणि धडपडाट काय वर्णन करा? स्वतःच्या हातात दर्भाइन काही सत्ता नसताना हे भिशुकशाहीचे पुणेरी भूत आपल्या राष्ट्रीय गुंडगिरीचा धिंगाणा घालताना जर ढुंगणाचे सोडून डोक्याला गुंडाळायला कमी करीत नाही, तर उद्या खऱ्याखोट्या लोकशाहीच्या कॉन्सिलात यांच्या प्राबल्याची शीग जर उंची वर चढली तर ते सर्वांच्या डोक्यावर मिरे वाटून विसाव्या शतकात पुनश्च पेशवाई पाट्यावरवांठ्याचा जीर्णोद्धार कशावरून करणार नाहीत, याची हमी कोणत्या विमा कंपनीने घेतली आहे ? (भिशुक शाहीचे बंड मूळ आवृत्ती पृष्ठ ५० - ५१ )
Friday, May 27, 2011
गप्पां
आज मुंबईतील सुप्रसिद्ध डॉ. रवी बापट, यशवंतराव चव्हाण प्रतिष्ठानचे
व्यवस्थापक विजय देसाई, ब्रिगेडीयर सुधीर सावंत, सुप्रसिद्ध गायिका धनश्री गणात्रा , माझे मित्र सूचित हसबनीस आणि मी.... आमची गप्पांची दिलखुलास
मैफल जमली होती..... आपल्या आयुष्यात काही दिवस रोजच्यासारखे उगवतात पण
काही कारणाने खास होऊन जातात.... अविस्मरणीय ठरतात.... आजचा दिवस
आमच्यासाठी असाच होता.....
काही व्यक्ती आपल्याला दुरूनच माहित असतात, त्यांच्याबद्दल आपण फक्त ऐकून
असतो, पण जेव्हा आपण त्यांच्या प्रत्यक्ष संपर्कात अगदी काही क्षणांपुरता
जातो तेव्हा त्यांच्या व्यक्तिमत्वाचे असंख्य पैलू आपल्याला कळतात...
डॉ. रवी बापट यांनी स्वताच्या अत्यंत खुमासदार शैलीत, मोजक्या शब्दात
काही अनुभव सांगितले आणि माणसाने स्वताच्या तत्वांशी तडजोड न करता आयुष्य
कसे जगावे हे सहजपणे सांगितले.....!!
. विजय देसाई यांचे प्रदीर्घ अनुभवातून उजळून निघालेले confident
शब्द, आणि एकदा जो निश्चय केला तो तडीस नेणे हे तत्व... त्यांच्याच
शब्दात, "एखादी गोष्ट 'उभी करायची' आहे कि 'फक्त चालवायची' आहे हे ठरवून
त्याप्रमाणे तुमचं नियोजन हवं....."
आणि ब्रिगेडीयर सावंत सरांबद्दल तर काय बोलावे !! त्यांचा करारी बाणा,
त्यांचे उमदे व्यक्तिमत्व, सखोल अभ्यास आणि तरीही अत्यंत साधेपणा मनाला
स्पर्शून गेला.....नेहमीच ...खरेय ना .ब्रिगेडीयर? हा हा हा
खरं तर आज यशवंतराव चव्हाण प्रतिष्ठान मध्ये खूप महत्वाचा कार्यक्रम
होता, त्यासाठी मुख्यमंत्री आलेले होते, तरीही या मंडळींनी आम्हाला
आवर्जून वेळ दिला.... खरच, त्यांचे आभार मानण्यापेक्षा त्यांच्या ऋणातच
राहणे आम्हाला जास्त आवडेल.......!!!
व्यवस्थापक विजय देसाई, ब्रिगेडीयर सुधीर सावंत, सुप्रसिद्ध गायिका धनश्री गणात्रा , माझे मित्र सूचित हसबनीस आणि मी.... आमची गप्पांची दिलखुलास
मैफल जमली होती..... आपल्या आयुष्यात काही दिवस रोजच्यासारखे उगवतात पण
काही कारणाने खास होऊन जातात.... अविस्मरणीय ठरतात.... आजचा दिवस
आमच्यासाठी असाच होता.....
काही व्यक्ती आपल्याला दुरूनच माहित असतात, त्यांच्याबद्दल आपण फक्त ऐकून
असतो, पण जेव्हा आपण त्यांच्या प्रत्यक्ष संपर्कात अगदी काही क्षणांपुरता
जातो तेव्हा त्यांच्या व्यक्तिमत्वाचे असंख्य पैलू आपल्याला कळतात...
डॉ. रवी बापट यांनी स्वताच्या अत्यंत खुमासदार शैलीत, मोजक्या शब्दात
काही अनुभव सांगितले आणि माणसाने स्वताच्या तत्वांशी तडजोड न करता आयुष्य
कसे जगावे हे सहजपणे सांगितले.....!!
. विजय देसाई यांचे प्रदीर्घ अनुभवातून उजळून निघालेले confident
शब्द, आणि एकदा जो निश्चय केला तो तडीस नेणे हे तत्व... त्यांच्याच
शब्दात, "एखादी गोष्ट 'उभी करायची' आहे कि 'फक्त चालवायची' आहे हे ठरवून
त्याप्रमाणे तुमचं नियोजन हवं....."
आणि ब्रिगेडीयर सावंत सरांबद्दल तर काय बोलावे !! त्यांचा करारी बाणा,
त्यांचे उमदे व्यक्तिमत्व, सखोल अभ्यास आणि तरीही अत्यंत साधेपणा मनाला
स्पर्शून गेला.....नेहमीच ...खरेय ना .ब्रिगेडीयर? हा हा हा
खरं तर आज यशवंतराव चव्हाण प्रतिष्ठान मध्ये खूप महत्वाचा कार्यक्रम
होता, त्यासाठी मुख्यमंत्री आलेले होते, तरीही या मंडळींनी आम्हाला
आवर्जून वेळ दिला.... खरच, त्यांचे आभार मानण्यापेक्षा त्यांच्या ऋणातच
राहणे आम्हाला जास्त आवडेल.......!!!
Wednesday, May 25, 2011
रिश्ते
रिश्ते किसी से कुछ यूँ निभा लो !
की उसके दिल के सारे गम चुरा लो !!
इतना असर छोर दो किसी पे अपना !
की हर कोई कहे हमें भी अपना बना लो !
की उसके दिल के सारे गम चुरा लो !!
इतना असर छोर दो किसी पे अपना !
की हर कोई कहे हमें भी अपना बना लो !
Subscribe to:
Posts (Atom)